Porady dotyczące aplikacji

Temperatura pokojowa:

generalnie epoksydy lubią wyższe temperatury, czyli od pokojowej w górę. Zawsze możecie dodatkowo wygrzać laminat, aby przyspieszyć wiązanie i uzyskać lepszy produkt. Wyjątkiem są kompozycje z utwardzaczem TFF, których możemy używać w temperaturze od 5 st. C.

Staranne odmierzanie:

konieczne jest dokładne odmierzanie ilości utwardzacza dodawanego do żywicy. Proporcje podawane są zwykle wagowo, więc dobrze zaopatrzyć się w małą wagę kuchenną. Dodanie zbyt dużej ilości utwardzacza nie przyspieszy reakcji, a pogorszy jakość polimeru. Zbyt mała ilość utwardzacza, spowoduje że część żywicy nie spolimeryzuje.

Staranne mieszanie:

żywica i utwardzacz wymagają starannego mieszania przez ok. 1 min. Staranne nie znaczy gwałtowne, ponieważ w ten sposób napowietrzycie żywicę. Mieszać należy spokojnie wybierając całą żywicę także z zakamarków pojemnika.

Nie rozcieńczać:

nie dodawajcie do żywicy żadnych rozcieńczalników w celu obniżenia jej lepkości ponieważ może to ujemnie wpłynąć na jakość polimeru. Znacznie lepszym pomysłem jest podgrzanie żywicy np. w kąpieli wodnej, wtedy stanie się ona znacznie, mówiąc potocznie rzadsza.

Małe porcje:

nie rozrabiajcie na raz dużej ilości żywicy z utwardzaczem np. 1 kg. Reakcja polimeryzacji uwalnia ciepło, które przyspiesza  utwardzanie żywicy. W ten sposób szybko możecie „zagotować” żywicę. Zacznijcie od małych porcji np. po 100 g. Dobrym pomysłem jest przelanie wymieszanej żywicy do płaskiego pojemnika np. kuwety. Znacznie wydłuży to czas do zżelowania żywicy.

Przygotowanie podłoża:

generalnie żywice epoksydowe wykazują znakomitą przyczepność do prawie każdego podłoża za wyjątkiem tworzyw PP, PE, itp. Zawsze jednak należy zwrócić uwagę na prawidłowe przygotowanie powierzchni przed klejeniem lub laminowaniem. Podłoże powinno być odtłuszczone, odpylone i zmatowione (papier gradacji 80-120).

Blusz aminowy:

na powierzchni utwardzonej żywicy może pojawić się tłusty białawy nalot potocznie zwany „przylepem”. Jest to wynik reakcji żywicy z utwardzaczem aminowym. Blusz łatwo zmywa się gorącą wodą z detergentem typu Ludwig, albo rozcieńczalnikami np. acetonem. Blusz należy usunąć przed nałożeniem kolejnej warstwy żywicy oraz przed szlifowaniem. Zastosowanie utwardzacz IDA eliminuje to zjawisko.

Brak odporności na UV:

utwardzone żywice epoksydowe pod wpływem promieni UV z czasem żółkną, a następnie brązowieją. To zjawisko ma charakter wyłącznie wizualny i nie wpływa na parametry wytrzymałości mechanicznej oraz odporności chemicznej. W celu zabezpieczenia żywicy przed żółknięciem należy ją polakierować lakierem  poliuretanowym z filtrem UV lub pomalować.

Przechowywanie:

żywicę i utwardzacz powinno przechowywać się w oryginalnych, szczelnie zamkniętych opakowaniach, w temperaturze pokojowej. Oba komponenty są trwałe i mogą być przechowywane nawet klika lat. W żywicy mogą wytrącić się białe gródki lub wręcz cała żywica może przybrać postać białej masy. Żywicę taką należy ogrzać w kąpieli wodnej i dobrze wymieszać. Powróci ona do swojej ciekłej formy bez żadnej utraty czy pogorszenia właściwości. W przypadku rozdzielenie się żywicy od zawartych w niej modyfikatorów należy całość starannie wymieszać.

Przydatne narzędzia:

z narzędzi przydatne okażą się: waga (może być kuchenna), kubki i strzykawki miarowe oraz drewniane mieszadełka do mieszania i odmierzania małych porcji, wałki do nanoszenia żywicy – najlepiej nylonowe oraz tzw. wałki szkutnicze do laminowania.

BHP:

w pracy z żywicami epoksydowymi nie zapominajcie o odzieży ochronnej: rękawice koniecznie, ochrona wzroku w przypadku laminowania powierzchni pionowych i sufitowych (chlapanie żywicy). Odzież pozwalająca uniknąć kontaktu żywicy ze skórą. Dobrze wentylowane pomieszczenie.

Mamy nadzieje, że ten krótki poradnik pomoże wam w realizacji waszych projektów szkutniczych z użyciem żywic epoksydowych Epidian.